දුටුගැමුණු රජු කල පිරිණිවන් පෑ මලියදේව හිමියන් ලංකාවේ අන්තිම රහත් තෙරනම නොවේ. සැබැවින්ම, අද වුව රහතුන් බිහි විය හැකිය. ඒ සදහා අවශ්‍ය වන්නේ තථාගතයන් වහන්සේ විසින් දේශනා කොට වදාළ ඒ ශ්‍රී සද්ධර්මය සීල සමාධි ප්‍රඥා වශයෙන් දියුණු කොට සාක්ෂාත් කිරීමයි.

ඔබත් බුදුරදුන් පෙන්වා වදාළ උත්තම දහම් මාර්ගයේ ගමන් කරන්න


Powered by දහම් විල


ලිපි සඳහා පහත මාසය අනුව ලිපි පටුන බලන්න

බුදු දහම සහ චතුස්කෝටික චින්තනය


ලොව්තුරාඅනුබුදු මිහිදු මහා රහතන් වහන්සේ ධර්ම දූතයකු ශ්‍රී ලංකාවට වැඩම කර දේවානම් පියතිස්ස රජ තුමාව මුලින්ම හමු වූ මොහොතේ “අඹ පැනය” හා “ඥාති පැනය” විමසීමේ අරමුණු වූයේ එකල සිංහල දීපයේ වැසියන්ට “චතුස්කෝටික” ව පවත්නාවූ ලෝක ස්වභාවයක් තේරුම් ගැනීමට තරම් චින්තන හැකියාවක් තිබේද යන්න පිරික්සිමය.
මිහිදු හිමියන් අසන ලද පැනයන් දෙකම  “චතුස්කෝටික” (four state) චින්තනය මැන බලෙන ඉතා සරල නිදසුන්ය.  එහිදී මුලින් ම .අසන ලද්දේ  අඹ පැනයයි.
මිහිඳු මාහිමි – “මහරජ, මේ ගසෙහි නම කුමක්ද?”
රජු – ස්වාමිනි, මෙය අඹ ගසකි.
මිහිඳු මාහිමි – මේ ගස හැර තවත් අඹ ගස් තිබේද?
රජු – එසේය, තවත් බොහෝ අඹ ගස් ඇත.
මිහිඳු මාහිමි – මේ අඹ ගසත්, ඒ අඹ ගසත් හැර තවත් ගස් තිබේද?
රජු – බොහෝ ගස් ඇත. එහෙත් ඒවා අඹ ගස් නොවේ.
මිහිඳු මාහිමි – රජතුමනි, ඒ අඹ ගසත් අඹ නොවන ගසුත් හැර වෙනත් ගස් තිබේද?
රජු – එසේය ස්වාමිනී, ඒ මේ අඹ ගසයි.

අනතුරුව අනුබුදු මිහිඳු මාහිමියෝ, දෙවනි පෑතිස් රජතුමාගෙන් තමා පිළිබඳත් තම ඥාතීන් පිළිබඳත් පැනයන් විමසා සිටියහ.
මිහිඳු මාහිමි – රජතුමනි, ඔබට නෑයෝ සිටිත්ද?
රජු – එසේය ස්වාමිනී, බොහෝ නෑයෝ සිටිති.
මිහිඳු මාහිමි – මහරජ, ඔබට නොනෑයෝත් සිටිත්ද?
රජු – එසේය ස්වාමිනී, නොනෑයෝ සිටිති.
මිහිඳු මාහිමි – ඒ නෑයොත් නොනෑයෝත් හැර වෙන කිසිවෙක් සිටීද?
රජු – එසේය ස්වාමිනී, ඒ මම ය.
දෙවන පෑතිස් රජතුමාගේ පිළිතුරුවලින් බොහෝ පැහැදුනු මිහිඳු මාහිමියන් පෙරලා මෙසේ ප්‍රකාශ කළහ.

“මහරජ, ඔබ ඥානවන්තයෙකි”
ඊළගට අප තේරුම් ගත යුත්තේ “චතුස්කෝටික” ව යමක් තේරුම් ගත හැකි වීම බොදුනුවකුට වැදගත් ඇයි ද යන්නය. බුදු රජාණන් වහන්සේ තමන් අවබෝධ කරගත් ධර්මය දේශනා කිරීමට පෙර මෙන් ම අද පවා මිනිස් සිතුවිලි බොහෝ විට හැඩ ගැසී ඇත්තේ ද්විකෝටික (Two state/Boolean logic) තර්කනය මතය. මෙහි පදනම වන්නේ ‘ඇත’ සහ ‘නැත’ (වෙනත් වචන වලින් හදුන්වන ව නම් ‘ඔවු’ සහ ‘නැහැ’) යන අවස්ථා දෙකක් පමණක් යම් සන්සිද්දීයකට (තර්කයකට) ඇතයි සැලකීමය.
බුදු රජාණන් වහන්සේ බුද්ධත්වය අවබෝධ කරගත් කාලය වන විට පැවති බමුණු දහම ප්‍රමුඛ අනිකුත් මිත්‍යා දෘෂ්ටින් සියල්ලද ද්විකොටිකව ජීවියාගේ පැවැත්ම පිළිබද විග්‍රහ කරන දර්ශනයන් විය. එක් පිරිසක් මරණයෙන් පසු නැවත ජිවිතයක් නැතය් පවසන විට තවත් පිරිසක් එකම සත්වයා නැවත නැවත ඉපෙදෙමින් මැරෙමින් පවතින බව පවසන ලදී.තවත් පිරිසක් තමන් බලගතු දෙවි කෙනෙකුගේ ගේ කැමැත්තට අනුව කල මැවීමක් බවත් මරණයෙන් පසු ඔහුගේ කැමැත්තට අනුව සදාකාලික ආත්මීය ස්වභාවයක් හිමිවන බවත් විශ්වාශ කළේය. අද පවා බෞද්ධ දර්ශනය හැර අනෙකුත් සියලු ආගමික මතවාදයන් සහ දර්ශනයන් මෙම ඇත හෝ නැත යන ද්විකෝටික තර්කනයේ ප්‍රතිඵලයන්ය.
භෞතික සංසිද්දී මෙන්ම අප එදිනෙද ජිවිතයේ ගනු ලබන සියලුම තීරණ පාහේ ගනු ලබන්නේ ද්විකෝටික චින්තනය භාවිතයෙනි. මිනිසාට ආශාවක් ඇතිවූ විට එය සන්තර්පණය කර ගනී. ඇතැම් විට එය ලබා ගෙන දෙවියන්ට හෝ නොපෙනෙන බලයකට ස්තුති කිරීම ද කරයි. නැතහොත් එය දෙවියන්ගේ කැමැත්ත යය් සිත හදා ගෙන ජිවත් වේ. ධනවාදයට විකල්පයක් ලෙස සමාජ වාදයත් එය එපා වූ විට නැවත ධනවාදයත් ඉල්ලන ද්විකෝටික චින්තනයට හැඩ ගැසුන මිනිසුන් ඇතැම් විට හද ඉල්ලා හඩන නොදරුවන් වැනිය.
අප එදිනෙදා ජිවිතයේ තොරතුරු සැකසීම සදහා භාවිතා කරන පරිඝනකයද මුළුමනින්ම පාහේ ද්විකෝටික තර්කනයන් සැකසීමට හැකි ලෙස නිපදව ඇති උපකරණයකි. දර්ශනය වැනි විෂය ක්ෂේත්‍රයන් වලට පරිඝනකයෙන් අවම සහයෝගයක් පමණක් ලබාගත හැක්කේ එම පරිපත නිර්මාණය කර ඇති ද්විකෝටික ස්වභාවය හේතුවෙනි.
නමුත් බුදු රජාණන් වහන්සේ අවභෝධ කරගත්තේ ජීවියාගේ පැවැත්මේ සහ සසර ගමනේ ඇති අනිත්‍ය, දුක්ඛ සහ අනාත්ම ස්වභාවයය්. මෙය යමෙකුට තේරුම් ගත හැක්කේ සසර ගමනෙහි ඇති චතුෂ්කෝටික සවභාවය තේරුම් ගැනීමෙන් පමණි. මෙය බුදු දහමටම පමණක් ආවේනික වූ භව පැවැත්ම පිලිබදව කරන විග්‍රහයකි. භව ගමන තේරුම් කරගත හැක්කේ චතුශ්කොටික ච්න්තනයෙනි. සත්වයකු මිය ගිය පසු එය එම ජීවයේ අවසානය නොවේ. අනිත් අතට එම ජිවියාම නැවත උපදිනවාද නොවේ. ඊලග උප්පත්තිය කරා යොමු කරන්නේ පසුගිය භවයන්හි සහ මෙම භවයෙහි ඔහු හෝ ය සිදු කරන ලද කර්මයන්හි ශක්තියකි.
නැවත උපදින්න්නේ මිය ගිය පුද්ගලයාමය. (පුනරුප්පත්ති වාදය)
නැවත උපදින්නේ හෝ උපදින සත්වයා අලුත්ම පුද්ගලයෙක් ද නොවේ. (මැවුම් වාදය)

සම්මුති මරණයෙන් පසු සත්වයකු ලෙස නැවත උපදින්නේ කලින් මිය ගිය සත්වයාම හෝ අලුත්ම සත්වයකු නොවන කර්මය නම් ශක්තිය මත තීරණය වන ජිවයකි.
ස්පර්ශයේ ඇති ‘ආශ්වාදය’ මෙන්ම ‘ආදිනවය’ ද එක වර තේරුම් ගැනීමට බෞධය සමත් වන්නේ චතුශ්කොටිකවැව එය විග්‍රහ කරගැනීමට හැකි සමර්ථතව හේතුවෙනි. ‘නිස්සරණය’ කරා යොමු වන්නේ එම අවබෝධය හේතුවෙනි. අනිත් ආගමික සහ සංස්කෘතික කණ්ඩායම් වලට සාපේක්ෂව බෞධයන් ගහ කොළ සතා
සිව්පාව ඇතුළු පරිසරයද, අනිකුත් මිනිස් ප්‍රජාවන් ආක්‍රමණය කිරීමට නොපෙලබි (නිවටයන් ලෙස අනෙකන්ගේ ආක්‍රමණයට තමන් හිස නැමුවේ යය් මෙයන් අදහස් නොකරේ.) ඔවුන් සමග සහජීවනයෙන් ජිවත් වීමට පුරුදු වුයේ මෙම ගැබුරු ජිවිතාවබෝධය ඔවුන් තුල ඇති වූ බැවිනි.

මෙය මිනිස් චින්තනයේ විප්ලවී අවබෝධයකි. මිහිදු මහා රහතන් වහන්සේ සිදුකරන ලද්දේ මෙම විප්ලවීය අවභෝධය ඇති කරගැනීමට අවශ්‍ය චතුස්කෝටික චින්තනයෙන් එදා සිටි සිංහලයන් පොහොසත් ද යන්න මැන බැලීමය.
බොහෝ අන්තවාදයන් වලට ගොදුරු වන්නේ ද්විකෝටික චින්තනයට ලඝු වූ සමාජයන්ට. ඔවුන් භෞතිකව කෙතරම් දියුණු වුවද අධ්‍යාත්මික සහ සමාජීය වසයෙන් අසහනකාරිව සහ දුක්ඛිතව ජිවත් වේ. බෞධයෝ ලව්කික සහ බෞතික ඇතැම් සංසීදි අවශ්‍ය තැන සරලව ද්විකෝටිකවත්, ජිවිතයේ යථාර්තය සහ භව පැවැත්ම වැනි ගැබුරු කරුණු චතුශ්කොටිකවත් විග්‍රහ කර ගැනීමෙන් සැහැල්ලුවෙන් සහ සතුටින් ජිවත් වන අතර දුක්ඛිත භව චක්රයෙන්ද ක්‍රමිකව එතෙර වේ.
නාලක ගමගේ දියණිය. 

November 17, 2013 at 12:01 am | lanka C news

ජ්‍යොතිෂයට පෙනෙන මතු භවය


යම් කිසිවකු මෙලොව උපදින මොහොතේ නැගෙනහිර ක්‍ෂිතිජයේ උදාව පවතින තත්කාලීන කේන්ද්‍ර සටහනින්, ඔහුගේ මෙම ආත්ම භාවයේ අනාගත ජීවිතය පිළිබඳව විස්‌තරද, පෙර ආත්ම භාවයන් පිළිබඳව ආත්මභාව තුනක පසුපස විස්‌තරද, එම පුද්ගලයා උපදින මතු ආත්ම භාව තුනක්‌ පිළිබඳව ඉදිරි විස්‌තර ද, ජ්‍යොතිෂය උපයෝගි කරගෙන කිව හැකිය.

සියල්ලෝම මනුෂ්‍යයන්ද?

මේ ආත්ම භාවයේ උපන් ස්‌ත්‍රිය හෝ පුරුෂයා මනුෂ්‍ය නාමයෙන් සිටියත් සියල්ලෝම මනුෂ්‍යයන් නොවෙති.

ඒ නිසා ඔවුන් මෙසේ වර්ග කෙරේ
මනුෂ්‍ය - දිව්‍ය
මනුෂ්‍ය - මනුෂ්‍ය
මනුෂ්‍ය - තිරිසන්
මනුෂ්‍ය - යක්‍ෂ
මනුෂ්‍ය - ප්‍රේත
මනුෂ්‍ය - තේරයික

ඒ වර්ග කිරීම මෙසේ නිශ්චය කෙරේ

1. උත්පත්ති ජන්ම කේන්ද්‍රයේ ලග්නාධිපති ජන්ම කේන්ද්‍රයේ සහ නවාංශකයේ උච්ඡව ශුභ තත්ත්වයෙන් සිටියහොත් එම ස්‌ත්‍රිය හෝ පුරුෂයා අයත් වන්නේ මනුෂ්‍ය, දේව තත්ත්වයටය. ඔවුන් පිරිපුන් මිනිස්‌ ගුණයෙන් යුක්‌තය.

2. උත්පත්ති ජන්ම කේන්ද්‍රයේ ලග්නාධිපතියා ජන්ම කේන්ද්‍රයේ ස්‌වක්‌ෂේත්‍රව හෝ මිත්‍ර රාශි ගතව ශුභ තත්ත්වයෙන් සිටියදී, එම තත්ත්වය ඒ තත්ත්වයෙන්ම නවාංශකයෙහිද පිහිටියහොත් එම ස්‌ත්‍රිය හෝ පුරුෂයා ද ගුණධර්ම හොඳින් පිහිටි අයයි.

3. ලග්නාධිපතියා ජන්ම කේන්ද්‍රයේ සමවද, නවාංශකයේ සතුරුවද සිටියහොත් එම ස්‌ත්‍රිය හෝ පුරුෂයා පහත් ගුණ ධර්ම ඇති මනුෂ්‍ය තිරිසන් තත්ත්වයට පත්වේ.

4. ලග්නාධිපතියා ජන්ම කේන්ද්‍රයේ සතුරු රාශිගතව නවාංශකයේද සතුරුව සිටියහොත් එම ස්‌ත්‍රිය හෝ පුරුෂයාද පහත් ගතිගුණ ඇති අය බවට පත්වේ.

5. ලග්නාධිපතියා ජන්ම කේන්ද්‍රයේ සතුරු රාශිගතව නවාංශකයේ නීචව සිටියහොත් එම ස්‌ත්‍රිය හෝ පුරුෂයා අයත් වන්නේ මනුෂ්‍ය ප්‍රේත තත්ත්වයටය.

6. ලග්නාධිපතියා ඡන්ම කේන්ද්‍රයේ නීචව, නවාංශකයේද නීචව සිටියහොත් එම ස්‌ත්‍රිය හෝ පුරුෂයා පහත් ගතිගුණයෙන් යුත් අවාසනාවන්ත දුක්‌ සහිත ජීවිතයක්‌ ගත කරන මනුෂ්‍ය පිසාචයකු බවට පත්වේ.

නවාංශකය

විශේෂයෙන් ඉහත සඳහන් නිගමනයන්ට එළඹෙන්නට පෙර නවාංශකයේ ලග්නාධිපතියා සිටි රාශිය නිවැරදි දැයි සොයා බැලිය යුතුය. නැතහොත් සත්‍ය විකෘති වේ.

12 වන භාවය

උත්පත්ති ඡන්ම කේන්ද්‍රයේ දොළොස්‌ වන භාවයෙන්, සත්වයා මේ ආත්මයෙන් මිදී ගොස්‌ උපදින මතු ආත්මය පිළිබඳව විස්‌තර කියෑවේ.

1. දොළොස්‌ වන භාවාධිපතියා ඡන්ම කේන්ද්‍රයේ උච්ඡව, නවාංශකයේද උච්චව, බලවත්ව සිටියහොත් එම ජන්මියා මීළඟ භවයේදී බලයෙන් යුක්‌ත දිව්‍ය රාජයකුව උපදියි.

2. දොළොස්‌ වන භාවාධිපතියා ජන්ම කේන්ද්‍රයේ ස්‌වක්‍ෂේත්‍රව සිටිමින් නවාංශකයේ උච්ඡව සිටියහොත් එම ජන්මියා මීළඟ බවයේදී මධ්‍යම පංතියේ දේවතාවකු බවට පත්වෙයි.

3. දොළොස්‌ වන භාවාධිපතියා ජන්ම කේන්ද්‍රයේ මිත්‍ර රාශිගතව සිටිමින් නවාංශකයේ උච්ච වුවහොත් එම ඡන්මියා මිනිස්‌ ලොව ඇසුරු කරන උසස්‌ දෙවියකු බවට පත්වේ. ඒ මීළඟ භවයේදීය.

4. දොළොස්‌ වන භාවාධිපතියා ජන්ම කේන්ද්‍රයේ සම තත්ත්වයෙන් සිට නවාංශකයේ උච්ජ වුවහොත් එම ජන්මියා මීළඟ භවයේදී වෘක්‌ෂ දේවතාවකු බවට පත්වේ.

5. දොළොස්‌ වන භාවාධිපතියා ජන්ම කේන්ද්‍රයේ නීව රාශිගතව නවාංශකයේ උච්ජව සිටියහොත් එම ජන්මියා මීළඟ භවයේදී තලස්‌ථ හෝ භූමස්‌ථ දේවතාවකු වශයෙන් උත්පත්තිය ලබයි.

පෙර පින්

උත්පත්ති ජන්ම කේන්ද්‍රයේ දොළොස්‌ වන භාවය සුබ ග්‍රහයන්ගෙන් යුක්‌තව, ශුභ දෘෂ්ටියෙන් පොහොසත්ව තිබුණහොත් එම ඡන්මියා පෙර ජාතීන්හිදී හොඳට පින් දහම් කළ කෙනෙකි.

ඒ හේතුවෙන් මෙලොවදී ද ඔහු කුසල් රැස්‌කර ගන්නට උනන්දු වී සුගතිගාමී වෙයි.

වංශය දැක්‌වීම

එසේම උප්පත්ති ඡන්ම කේන්ද්‍රයේ 12 වන භාවාධිපතියා

1. රවි හෝ කුජ වුවහොත් ලබන ආත්මභාවය කුමන උපතක්‌ වුවද එය ක්‌ෂත්‍රීය වංශයට අයත් වේ.

2. සඳු හෝ ගුරු වුවහොත් ලබන ආත්මභාවය කුමන විධිහේ උපතක්‌ වුවද එය බ්‍රාහ්මණ වංශයට අයත් වේ.

3. බුධ වුවහොත් එම සත්ත්වයා වෛශ්‍ය වංශයට අයත් වේ.

4. ශුක්‍ර වුවහොත් එම සත්ත්වයා ක්‍ෂුද්‍ර වංශයට අයත් වේ.

එසේම උත්පත්ති ජන්ම කේන්ද්‍රයේ 12 වන භාවාධිපතියා ජන්ම කේන්ද්‍රයේ සහ නවාංශකයේ සිටින තත්ත්වය අනුව ලැබෙන මීළඟ ආත්ම භාවය තිරිසන් සතෙකුගේ ආත්ම භාවයක්‌ වුවහොත් ඒ තිරිසන් සතාට ලැබෙන පාද (කකුල්වල) ප්‍රමාණයද ඉසිවරු සඳහන් කර ඇත.

ඒ අනුව

1. දොළොස්‌ වන භාවාධිපතියා ගුරු හෝ සිකුරු නම්, කකුල් දෙකේ සත්ත්වයෙකි.

2. රවි හෝ කුජ නම් ඒ සත්ත්වයාට කකුල් 04 කි.

3. සඳු නම් බහුපාද සත්ත්වයෙකි.

4. බුධ හෝ ශනි නම් අපාද (කකුල් නැති) සත්ත්වයෙකි.

අහෝසි කර්ම

1. යම් කිසිවෙකු තෙරුවන් සරණ යමින් කුසල් රැස්‌කර ගත්තේ නම්, තමා සිතා මතා නොකළ සුළු අකුසල් අහෝසි වී සැප ලැබේ.

2. එසේම බොහෝ අකුසල් හා පාප කර්ම කළ පුද්ගලයාට, තමන් කළ සාමාන්‍ය කුසල කර්ම අහෝසි වී පව් පල දෙන්නට පටන් ගනියි.

ගුරු සිකුරු

එසේම උත්පත්ති ජන්ම කේන්ද්‍රයේ දොළොස්‌ වන භාවාධිපතියා

1. ගුරු හෝ සිකුරු වුවහොත් ලබන ආත්මයේදී ලැබෙන ආත්මය කුමක්‌ වුවත් එම ආත්මය උසස්‌ තත්ත්වයෙන් පවතින බවද

2. රවි - බුධ හෝ සඳු වුවහොත් ලබන ආත්මයේදී ලැබෙන ආත්ම භාවය කුමක්‌ වුවත් එය මධ්‍යම තත්ත්වයේ එකක්‌ වන බවද

3. කුජ හෝ ශනි වුවහොත් ලබන ආත්ම භාවයේදී ලැබෙන ආත්මය හීන භාවයෙන් යුක්‌ත වන බවද, මතක තබාගත යුතුය.

එකොළොස්‌ වන භාවය

එසේම 11 වැන්න හා 11 වැන්නාධිපතියාද බලවත්ව උපත ලබා සිටින අය, යළි මෙලොවදීද කුසල් රැස්‌කර ගෙන මීළඟට හොඳ ආත්මභාවයන් ලබාගන්නට කටයුතු කර ගනිති.

විශේෂයෙන් යම්කිසිවකුගේ ජන්ම කේන්ද්‍රයේ දොළොස්‌වන භාවයත් දොළොස්‌ වැන්නාධිපතියාත් දුර්වල නම්, දැහැමිව ජීවත් වෙමින්.

1. නව අරහාදී බුදුගුණ නිතර සිහි කරන්න

2. කඨ§න පූජා, අටපිරිකර පූජා, බෝධි පූජා වලට සහභාගි වන්න.

3. හැකි අවස්‌ථාවන්හිදී බුදුරජාණන් වහන්සේට එළඟිතෙල් පහනක්‌ දල්වා, මල් සුවඳ දුම් ගිලන්පස පූජා කර පහත සඳහන් ප්‍රාර්ථනාව කරන්න.

ප්‍රාර්ථනාව

සුඛෝ බුද්ධානං උප්පාදෝ

සුඛෝ බුද්ධානං උප්පාදෝ

සුඛෝ බුද්ධානං උප්පාදෝ


බුදුරජාණන් වහන්සේලාගේ පහළ වීම සැපතකි

බුදුරජාණන් වහන්සේලාගේ පහළ වීම සැපතකි

බුදුරජාණන් වහන්සේලාගේ පහළ වීම සැපතකි

බුදුගුණ අනන්තය

බුදුගුණ අනන්තය

බුදුගුණ අනන්තය

ඒ අනන්ත වූ බුදුගුණ බලයෙන්ද, මෙතෙක්‌ මා විසින් ජීවිතය පුරා එක්‌රැස්‌ කර ගත්තා වූ කුසලානි ශංසයන්ගේ බලයෙන්ද, සසර වසනා තෙක්‌ මා තෙරුවන් සරණ ගිය සැදැහැවත් බෞදධයකු වී හොඳ දිව්‍ය ආත්ම වල සහ හොඳ බෞද්ධ පරිසරවල උපත ලබම්වා! දුක්‌ සහිත භවයන්හි නූපදිත්වා!!!

ඉන්පසු දසදිසා පිරිත තුනවරක්‌ද, කරණීය මෙත්ත සූත්‍රය තුන්වරක්‌ ද කියා දෙවියන්ට හා මළගිය ඥතීන්ටද පිංදීමෙන් සෙත සැලසේ. එසේ කිරීමෙන් පාපී වූ දූෂිත 12 වන භාවයේ පාප බලය යටපත් කරගෙන මීළඟ භවය සුගතිගාමී කරගත හැකිය.

මතු භවය

කේන්ද්‍රයේ සහ නවාංශකයේ 12 වැන්නාධිපතියා තැන්පත්ව සිටින රාශිය අනුව මීළඟ භවය පිළිබඳව ඉඟියක්‌ ලබාගත හැකිය.

පහත වගුව බලන්න

නමුත් මෙලොවදී දැහැමිව ජීවත්වෙමින් පිං දහම් කිරීමෙන් ඕනෑම නරක තත්ත්වයක්‌ වෙනස්‌ කරගත හැකි බව මතක තබා ගන්න.

12 වැන්නාධිපතියා පිළිබඳ සටහන

12 වන භාවාධිපතියා


ජ්‍යොතිෂයවේදී වසන්ත කුරුප්පු
රම්මුතුගල, කඩවත.

නිවැරදි පිළිවෙළට සාංඝික දානයක් දෙන්නේ මෙහෙමයි

බෞද්ධයන් ලෙස අපි අපගේ පවු‍ලේ ඥාතියකු මිය ගිය විට පින් අනුමෝදන් කිරීම සඳහා සාංඝික දාන පිරිනමමු. මේ හැරුණු විට විවාහ මංගල්‍යයකට පෙර, උපන් දිනයක් අරමුණු කර ගනිමින් සෙත් ප්‍රාර්ථනා කිරීම සඳහා ද සාංඝික දාන පිරිනැමීම අද දවසේ සිදුවේ. වැඩි දෙනෙකු කරන්නන් වා‍ලේ කරන නමුදු දානයක් පිරිනැමීමේ නියම අරුත සහ කුසල් සිදු වන අයුරින් දානය පිරි නමන්නේ කෙසේද යන්න ගැන වර්තමානයේ බොහෝ දෙනෙකු දන්නේ නැත.
ඒ පිළිබඳව විස්තර කිරීමට පෙර දානය සම්බන්ධයෙන් දළ විස්තරයක් දැන ගෙන හිඳීම ඔබට ප්‍රයෝජනවත් වනු ඇත.
බුදුරජාණන් වහන්සේ දානය පිළිබඳව දක්වා ඇත්තේ විශිෂ්ටතම මනුෂ්‍ය ධර්මයක් ලෙසය.
මේ ලෝකය තුළ මනුෂ්‍යයන් අතර තිබෙන බැඳීම් හැමවිටම ඔවුන් හට ඇති කරවන්නේ දුක සහ කඳුළය. මජ්ජිම නිකායේ පියජාතික සූත්‍රයෙහි පැහැදිලිවම දක්වන අන්දමට මනුෂ්‍යයන් එකිනෙකා අතර හට ගන්නා ආදරය, බැඳීම, ලෙන්ගතුකම වඩාත් වැඩි වූ තරමට ශෝකය සහ කඳුළ ද වැඩි වෙයි. මේ බැඳීම් දුකයි බව දන්නේ නම්, එයින් මිදීමට අවශ්‍ය බව හැඟේ නම්  ඒ සඳහා  බුදු සමය තුළ දක්වා ඇත්තේ අත් හැරීම පුරුදු කිරීමයි. බුදු සමයේ  පදනම වන්නේද එයයි.
දුක දුරු කර ගත හැක්කේ අත් හැරීම මගිනි. බෝධි සත්වවරුන් බුදු වීම සඳහා පාරමී දම් පිරීමේ දී පළමුව සම්පූර්ණ කරන්නේ දාන පාරමිතාවයි. එසේ පියවරෙන් පියවරෙන් අත් හැරීම  තුළින් සියල්ලම අත් හැරීම දක්වා ක්‍රම ක්‍රමයෙන් පැමිණෙන්නට හැකිවේ.
පාරමී දම් ගැන කතා කරන විට පාරමී, උප පාරමී, පරමත්ථ පාරමී යනුවෙන් වර්ග තුනකි. නමුත් අප ඒ සියල්ල මෙහිදී සාකච්ඡා කරන්නේ නැත.
දානය සම්බන්ධයෙන් බැලීමේ දී තමන්ට දිය හැකි බාහිර කවර දෙයක් වුවද දානය ලෙස දෙමින් ඒ පිළිබඳ අදහස, ඇල්ම  නැති කර ගැනීම දාන පාරමිතාව වෙයි. මෙයට ආහාර , ඇඳුම් පැළඳුම් ‍පොත් පත් ගෙවල් දොරවල් මෙකී නොකී ඕනෑම දෙයක් අයත්ය. මෙවැනි දන්දීම් බුදු දහමේ දක්වන්නේ ආමිස දානය ලෙසිනි.
මේ හැරුණු විට ධර්ම දානය සහ අභය දානය ලෙසින්ද දානයෙහි තවත් කොටස් දෙකක් වේ. සරලව විස්තර කළොත් ධර්ම දානය යනු ධර්මය කියා දීම, ධර්ම ‍පොත පත ලිවීම ඒවා පිරිනැමීම නරකට යොමුවන කෙනකුට අවවාද දී යහමගට ගැනීම වැනි දෑ දැක්විය හැකිය.
අභය දානය යනු භය දුරු කිරීමයි. මරණයට කැප වූ සතුන් , නිදහස් කිරීම වැනි පින්කම් මගින් එම සතා තුළ ඇති වූ මරණ භයෙන් නිදහස් කිරීම අභය දානය පින්කමකි.
27-2
ඒ සාමාන්‍යයෙන් අප ‍පොදුවේ කතා කරනු ලබන දානයයි. දැන් අපි සාංඝික දානය පිළිබඳව සවිස්තරව විමසා බලමු.

බුදු දහමේ දැක්වෙන අට මහා කුසලයෙන් දෙවන කුසලය වන්නේ සාංඝික දානයයි. සාංඝික යනු සංඝයා උදෙසා දෙනු ලබන දානය වේ. සංඝයා යනු අතීතයේ වැඩසිටි, වර්තමානයේ  වැඩ වෙසෙන සහ අනාගතයේ වැඩ හිඳින තුන් කාලයටම අයත් සංඝයාය. සාංඝික දානය මෙම ෙතේ‍රකාලික සංඝයා වෙනුවෙන්ම පිරිනමන්නකි.
සාංඝික දානයක් පිරිනැමීම කරන්නන් වා‍ලේ කිරීම පලක් නොවේ. ඒ සඳහා කාරණා තුනක් සම්පූර්ණ විය යුතුය.
එනම් ශ්‍රද්ධා සම්පත්තිය චිත්ත සම්පත්තිය සහ දෙස්‍ය ධර්ම සම්පත්තියයි. 
ශ්‍රද්ධා සම්පත්තිය යනු තෙරුවන් කෙරෙහි අතිශය පැහැදීමෙන් දානය පිරිනැමීමය.
චිත්ත සම්පත්තිය යනු සිත 
පහදා ගෙන දන් දීමයි. එනම් ලෝභ ද්වේෂ මෝහ, යන කරුණු දුරු කරගෙන දන් පිරිනැමීම වේ.
දෙස්‍ය ධර්ම සම්පත්තිය යනු තමන් විසින් අනුන්ගේ  දෙයක් කඩා වඩාගෙන හෝ පැහැර ගැනීමකින් තොරව දැහැමින් දහඩිය මහන්සියෙන්  උපයා ගත් දෙයකින් දන් දීමය. වෙනත් අය කරන පරිත්‍යාග ප්‍රතික්ෂේප කළ යුතු බවක් මෙමගින් අදහස් නොකෙරේ.
මේ හැරුණු විට ප්‍රතිග්‍රාහක සම්පත්තිය එනම් දානය පිළිගන්නා සංඝරත්නය පිළිබඳව සැලකීමේ දී එහි ප්‍රමාණයක් නැත. බොහෝ දෙනකු සිතන්නේ සාංඝික දානයක් පිරිනැමීම සඳහා අඩුම තරමින් උපසම්පදා ලත් සංඝයා වහන්සේලා සිව් නමක් වත් වැඩ සිටිය යුතු බවය. නමුත් එවැනි පිරිසක් අවශ්‍ය වන්නේ භික්ෂූන් වහන්සේලා ගේ විනය කර්මයකට මිස සාංඝික දානයකට නොවේ. සාංඝික දානය යනු භික්ෂූන් හා දායකයා අතර සිදුවන පුණ්‍ය කර්මයකි. ඒ  අනුව ඔබට දානය පිළිගැන්විය හැක්කේ එක් 
සංඝයා වහන්සේ නමකට නම් එයද සාංඝික දානයකි. සියක් නමකට පිරිනැමිය හැකි නම් එයත් සාංඝික දානයම වේ. භික්ෂූන් වහන්සේලා අඩු වූ  විට පින අඩුවන්නේ වත්, වැඩි වූ ප්‍රමාණයට සාපේක්ෂව පින වැඩිවන්නේ වත් නැත.
එනිසා ඔබගේ නිවසේ පහසුවෙන් අසුන් පිළියෙළ කළ හැක්කේ සංඝයා වහන්සේලා කී නමකටද යන්න මුලින් සිතන්න. ඒ අනුව සංඝයා වහන්සේ ලා වැඩම කරවා පිරිසිදු  සිතින් දානය 
පිරි නැමීම කළ යුතුය. සාංඝික දානයක් පිරි නැමීමේ දී ඔබ සිත පිරිසිදු කර ගත යුතු අවස්ථා තුනක් තිබේ.
දානයක් පිරි නැමීම කළ යුතු බවට නිවසේ සාමාජිකයන් සමග එක්ව තීරණය කළ අවස්ථාවේ සිට දානය පිරිනමන අවස්ථාව දක්වා දානය සම්බන්ධ ඔබේ සියලු ච්ෙතනා පිරිසිදු විය යුතුය. මෙය හඳුන්වන්නේ පූර්ව ච්ෙතනා පිරිසිදු වීම ලෙසිනි.
දානය පිරිනමන අවස්ථාවේ කිසිදු කලබලයකින් තොරව, සංසුන්ව , සංඝයා වහන්සේලාගේ ගෞරවය රැගෙන ආකාරයට, පිරිසිදු සිතින් සිදු කිරීම  දෙවන අවස්ථාවය. මෙය දක්වන්නේ මුඤ්චන ච්ෙතනා පිරිසිදු වීම ලෙසිනි.
දානය පිරිනැමීමෙන් පසුවද එම පින්කම සම්බන්ධයෙන් කුමන හේතුවකට වත් සිත නරක් කර ගැනීම පසුතැවීම වැනි දෑ නොකළ යුතුය. අපර ච්ෙතනා පිරිසිදු වීම ලෙස මෙය දැක්වේ.
'තුන් සිත පහදා දුන්නොත් දානය - උන් ගිය ගිය තැන ලැබෙයි නිධානය' යනුවෙන් පැරැන්නන් කීවේ මේ පිළිබඳවය.
සාංඝික දානය ඉතාමත් ආනිශංස සම්පන්න පුණ්‍ය කර්මයකි. මේ පිළිබඳව තවත් මෙලෙස පැහැදිලි කිරීමට පුළුවන.
ප්‍රජාපතී ගෝතමිය වරක් සිවුරු පිළියෙළ කර ගැනීමට සුදුසු වස්ත්‍රයක් වියාගෙන එය පූජා කිරීම සඳහා බුදුරජාණන් වහන්සේ වෙත පැමිණියාය. එහිදී ප්‍රජාපතී ගෝතමිය කියා සිටියේ මෙය බුදුරජාණන් වහන්සේ වෙතම පූජා කළ යුතු බවය. නමුත් බුදුරජාණන් වහන්සේ එය පිළිගත්තේ නැත. 'මෙය 
සංඝයාට පිරි නමන්න. එය බුදුන්ටත් අයිතියි' යනුවෙන් එහිදී උන්වහන්සේ වදාළහ. 
ඒ අනුව බුදුරජාණන් වහන්සේට පෞද්ගලිකව යමක් පූජා කරනවාට වඩා එය ‍පොදුවේ සංඝයා වහන්සේ වෙනුවෙන් දෙන විට ආනිශංස වැඩි බව ඔබට පැහැදිලි වනු ඇත.
ඒ අවස්ථාවේ බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් ප්‍රජාපතී ගෝතමිය හට දේශනා කරන ලද දක්ඛිණ විභංග සූත්‍රයෙහි දානයක් දිය යුතු ආකාරය සහ එහි ආනිශංස ආදිය පිළිබඳව මැනවින් විස්තර දක්වා ඇත.
සාංඝික දාන පිරිනැමීම අපි විවිධ අරමුණු මුල් කරගෙන සිදු කරමු. මළගිය ඥාතීන්ට පින්දීම වැඩි වශයෙන්ම අප සාංඝික දාන පිරිනැමීමේ අරමුණ වේ. මීට අමතරව ඉහත ද සඳහන් කළාක් මෙන් ජීවිතයේ විශේෂ අවස්ථා සඳහා සෙත් පතාද සාංඝික දාන පිරිනමමු. පිරිසිදු ච්ෙතනා ඇතිව සංඝයා වහන්සේලා උදෙසා යමක් පූජා කරන විට සංසාරය පුරාම හිමි වන ආනිශංස හතරක් වේ. ඒ ආයුෂ, වර්ණ, සැපය සහ බලයයි. ආයුෂය යනු අකල් මරණයක් හිමි නොවේ. දිගු කලක් ජීවත් වීමට හැකි වීමය. වර්ණ යනු ප්‍රසාදනීය ලෙස ජීවත් වීමට හැකි වීම වේ. සැපය යන්නෙහි අදහස්  කරන්නේ නිරෝගී සැපයයි. බලය නම් ඥාන හෙවත් ප්‍රඥා බලයයි. 
අප පිරිසිදු සිතින් දන් දෙන විට මේවා ඉබේම ලැබෙයි. ඒ මිස මේවා ප්‍රාර්ථනා කරමින් දානය දීම තුළින් දානය දීම යන්නෙහි අර්ථය පටුවෙයි. 
තවදුරටත් පැහැදිලි  කළහොත්  දානය යනු අප යම් දෙයකට ඇති ආශාව අතහැර එය පිරිසිදු සිතින් පරිත්‍යාග කිරීමය. එනිසා දානයෙහි පරම කුසලය නිර්වාණය වේ. අප ප්‍රාර්ථනා කළ යුත්තේ නිවන කරා යොමු වීමටය. එනිසා දන් දී ආයුෂ, වර්ණ, සැප, බලය ප්‍රාර්ථනා කරන්නට යාමෙන් දන්දීමේ පරමාර්ථය උසස් වන්නේ නැත.
අනෙක් අතට ඔබ දන් දෙන්නේ ඉහත කී පරිදි තුන් සිත පහදවා ගෙන නම් ඔබ අමුතුවෙන් ප්‍රාර්ථනා කළත් නැතත් එකී ආනිශංස ඔබට ඉබේම වනු ඇත.


සාකච්ඡා කළේ  - ඉන්දු පෙරේරා

පූජ්‍ය අගලකඩ සිරිසුමන හිමිපාණෝ කියති
කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ සිංහල අධ්‍යයනාංශයේ 
අංශාධිපති